Od Tobias'a d.c. Noctis'a

Pokręciłem jedynie głową.
- No popatrz. Jeszcze nie zacząłem, a ty już wszystko komplikujesz. - skrzywiłem się.
- Nie komplikuje, wydaję proste polecenie, którego radzę ci posłuchać. - wstał.
- Dobra. Dość. Zaraz przejdę do rzeczy, ale żeby nam się przyjemniej rozmawiało to masz jedno ostrzeżenie. Chyba nie chcesz, żeby twojej siostrze się coś stało, prawda? - uśmiechnąłem się szyderczo.
Sam w tym momencie wstała i zaczęła się kierować do jeziora. Tak, wszystko moja sprawka, siedziałem w jej głowie i wydawałem polecenia. Noctis widząc to wyraźnie zbladł i kiwnął głową.
- Super. - powiedziałem, a Sam kazałem usiąść w miejscu do którego dotarła. - Sprawa jest prosta. Wiem, że doskonale znasz Uciekiniera, więc zrobimy tak. Przekonasz go, aby Mark z powrotem był przywódcą tropicieli, sam zrezygnujesz ze swojego stanowiska, a ja zostanę przewodniczącym patrolu północnego. - kontynuowałem.
- Z młodym Gray'em łączy mnie tylko tyle, że wyciągnął mnie z obozu i teraz mu się odwdzęczam nic więcej. Nie wpływam na jego decyzje. - powiedział nie odrywając ode mnie wzroku.
- Więc to zmienisz. Zrobisz tak jak ci powiedziałem. Jesteś tylko marnym zielonym, więc lepiej mnie słuchaj - zaśmiałem się triumfalnie.
- Ale jakimś cudem nie potrafisz przejąć nade mną kontroli co? Tak samo jak on? - teraz to on się uśmiechnął, nieco dziwnie.
Zmieszany lekko kontynuowałem rozmowę.
- Jeśli bym chciał to bym mógł w każdym momencie. - odgryzłem się.
- Naturalnie, nie wątpię - zakpił - Młody Gray lepiej panuje nad swoimi zdolnościami, ale też tego nie potrafi.
- Chyba się powoli zapominasz. - powiedziałem.
Sam wstała i kierowała się znowu do jeziora. Noctis momentalnie zamilkł. Uśmiechnąłem się do siebie, a Sam usiadła na brzegu jeziora.
- Możemy kontynuować rozmowę? - zapytałem
Jedynie kiwnął głową i spoważniał. Dziwnie mierzył mnie wzorkiem, chyba właśnie udało mi się być znienawidzonym przez niego.
- Mam jeszcze raz powtórzyć co masz zrobić czy sobie poradzisz z przetworzeniem informacji? - zapytałem kpiąco.
- Wszystko jasno zrozumiałem. - odpowiedział nieco spokojniej.
- Bardzo się cieszę z tego powodu. Wiesz też co się stanie, jeśli obietnica zostanie złamana? - zapytałem, a Sam weszła do jeziora po pas.
- Sam tego nie przeżyje. - zauważył.
- Dokładnie tak. - Sam się zatrzymała.
- Do kiedy mam czas? - zapytał.
- Dwa dni. Jeśli Sam, lub którykolwiek z twoich przyjaciół dowie się o tej rozmowie no to cóż. Stanie się tak, jak wcześniej sam zauważyłeś. - powiedziałem.
Kiwnął głową.
- Jeszcze jakieś uwagi?
- Nie. To by było na tyle. - powiedziałem.
Po tych słowach zniknąłem z powrotem za drzewami oraz uwolniłem Sam.


<Noctis, Sam?>